به نقل از «خبرآنلاین»

عکس | اعداد نامرئی زیباترین بخش هر تصویر خیره‌کننده هستند

تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۹۲۹۷۷

هر سال، میلیون‌ها نفر از موزه لوور دیدن می‌کنند تا به چیزی که احتمالاً مشهورترین اثر هنری تاریخ است، خیره شوند: مونا لیزای لئواردو داوینچی. اکثر افراد جذب هاله ابهام‌آمیز این اثر نقاشی می‌شوند.

اما برخی شاهد زیبایی عمیق‌تری در آن نیز هستند: منظره مه‌آلود مونالیزا و سیمای فریبنده‌ای که از اسفوماتوی داوینچی پدیدار می‌شود؛ یک تکنیک پیچیده که در آن طرح‌هایی نرم از لایه‌های بسیار و ظریف رنگ به وجود می‌آیند، مانند اشکال درون مه.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان در سال ۲۰۱۰ نشان دادند که تعدادی از لایه‌های نقاشی مونا لیزا ۱۰ برابر از یک موی معمولی انسان نازک‌تر هستند.

انسان‌ها به‌طور عمده طوری تکامل‌ یافته‌اند که به حس‌های ابتدایی خود واکنش دهند که در میان آنها بینایی از همه قوی‌تر در نظر گرفته می‌شود. این دلیل اصلی این است که یک تصویر تک، مانند مونا لیزا، می‌تواند تا این حد بیانگر و مملو از قدرت احساسی باشد.

در اخترشناسی، تصاویر معروف مانند «ستون‌های آفرینش» یا افق رویداد یک سیاهچاله، زیبا و شگفت‌انگیز هستند، اما چیزی که دیده می‌شود، اساساً از اعداد تشکیل شده، نه از لایه‌های نامحسوس درخشان رنگ.

بخش‌های «بصری» این پنجره‌های آسمانی معمولاً فقط بخشی کوچک از داده‌هایی را نشان می‌دهند که اخترشناسان از آنها برای مطالعهٔ آسمان استفاده می‌کنند، و بی‌نهایت داده‌های عددی هستند که کیهان را به ما می‌آموزند.

پرتره مونا لیزا با قرار دادن لایه‌های نازک رنگ روی یکدیگر خلق شده است. روشی کاملاً متفاوت با تصاویری که از فضا می‌بینیم.

برای مثال، یک مطالعه جدید را در نظر بگیرید که نشان می‌دهد یک ستاره شبیه به خورشید در نزدیکی ما به دور یک سیاهچاله می‌چرخد. این زوج رقصان فاصله‌ای ۱٬۵۶۵ سال نوری از ما دارند؛ یعنی نوری که از ستاره می‌بینیم متعلق به اندکی پیش از سقوط امپراطوری روم است.

این کشف رکورد نزدیک ترین سیاهچاله به ما را شکسته است و نشان می‌دهد که جمعیتی از اشیاء تاریک مشابه در کهکشان راه شیری کمین کرده‌اند. با این حال، هیچکس مستقیماً این سیاهچاله را، که برای تلسکوپ‌ها و چشمان ما نامرئی است، ندیده. این جسم همیشه یک همسفر نامرئی خواهد بود که در مدار ستاره همراهش می‌گردد.

اخترشناسان این روح رقصنده را با تحلیل داده‌های بسیار دقیق ماهوارهٔ گایا (Gaia) شناسایی کرده‌اند، که حرکت تناوبی ستاره همراه آن را آشکار می‌کند. برخلاف تلسکوپ‌های فضایی جیمز وب و هابل، که هرکدام مجهز به چندین دوربین پیچیده برای ثبت تصاویر خیره‌کننده از آتش‌بازی‌های کیهانی هستند، گایا اساساً داده‌های عددی خالص تولید می‌کند. با این حال، اخترشناسان با این اعداد ساکت و نامرئی و با استفاده از مدل‌های ریاضیاتی برای توصیف واقعیت، کشف‌هایی زیبا و دگرگون‌کننده انجام می‌دهند.

این حقیقت مخصوص دنیای مدرن نیست. در سال ۱۸۴۶، یوهان گوتفرید گاله (Johann Gottfried Galle) نپتون، هشتمین سیارهٔ منظومهٔ خورشیدی ما، را براساس پیش‌بینی اوربین لو وریه (Urbain Le Verrier)، اخترشناس فرانسوی، در سال قبلش، کشف کرد.

لو وریه دریافته بود که مدار اورانوس، که آن زمان دورترین سیاره بود، به طوری عجیب با یک جرم ناشناس مختل می‌شد، و با اجرای محاسبات عددی مدار اخلال‌گر نامرئی و جایی را که باید در آسمان ظاهر شود، نشان داده بود.

وقتی گاله تلسکوپ خود را به آن نقطه نشانه گرفت، نپتون را به شکل یک نقطهٔ لرزان دیده که در جلوی ستارگان پس‌زمینهٔ خود حرکت می‌کند. ناگهان، دنیایی کاملاً جدید به منظومهٔ خورشیدی اضافه شده بود.

تصویر معروف ستون‌های آفرینش، که تلسکوپ فضایی هابل و اخیراً تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت کرده‌اند. برخلاف نقاشی داوینچی، این تصاویر فضایی نه از لایه‌های رنگ، بلکه از اعداد تشکیل شده‌اند.

و با این حال، چه در گذشته و چه الان، تصاویر گونهد غالب برای عمومی‌کردن یک کشف علمی به شمار می‌روند_حتی خارج از اخترشناسی. در کلیسای علم، شاید داده‌ها مقدس باشند، اما تصاویر حواریون حقیقی هستند، چون دیدن همان ایمان آوردن است.

این حقیقت با مقایسهٔ دو کشف انقلابی آشکار می‌شود: اولین شناسایی امواج گرانشی در فوریهٔ ۲۰۱۶ و اولین تصویر افق رویداد یک سیاهچاله در آوریل ۲۰۱۹. این دو در زمانی مشابه رخ دادند و هردو کشف‌هایی انقلابی بودند. اولی، اکثراً داده‌هایی عددی بود و به سرعت جایزهٔ نوبل گرفت، در حالی که دومی در کنار داده‌های دیگر یک «تصویر» نیز تولید کرد.

غافلگیرکننده نیست که ترافیک اینترنت تصویر سیاهچاله هفت برابر بیشتر از کشف امواج گرانشی بود_حتی بعد از اصلاح این که جستجوهای اینترنتی برای سیاهچاله از امواج گرانشی بیشتر است.

چه چیز تصاویر اخترشناسی خاص است؟ مردم و دانشمندان رویکردها و اهداف متفاوتی دارند. برای اخترشناسان، هر تصویر نیز دادهٔ عددی است؛ برای مثال، یک ستاره شاید تنها چند پیکسل را در دوربین یک تلسکوپ اشغال کند، اما حتی همین نقطهٔ تنها می‌تواند درخشندگی ذاتی و دمای ستاره را آشکار کند.

یک تصویر عریض چند گیگاپیکسلی از یک کهکشان بزرگ، مانند همانی که در صورت‌فلکی آندرومدا است، می‌تواند ما را به تفکر دربارهٔ جایگاه‌مان در کیهان مخوف فرو ببرد. اما علاوه بر این، اخترشناسان نیز می‌توانند از چنین تصاویری برای اندازه‌گیری ویژگی‌های بنیادی یک کهکشان، مانند اندازهٔ آن، و حتی چیزهای مخفی‌تر مانند چرخش، نوع یا توزیع ستاره‌های آن، استفاده کنند.

در نهایت، هردوی داده‌های بصری و غیربصری واقعیت دنیای ما را توصیف می‌کنند. تفاوت این است که داده‌های غیربصری به یک واسطه، یک مدل ریاضیاتی، دارند تا دنیا را روایت کنند. داده‌هایی که رقص یک ستاره و سیاهچاله را نمایش می‌دهند، بدون یک نظریهٔ گرانش بی‌معنی خواهند بود. داده‌های دقیق تداخل‌سنجی که منجر به کشف اموج گرانشی شدند، بدون نظریهٔ نسبیت عام اینشتین غیرقابل فهم بودند.

اولین تصویر سیاهچاله.به نظر می‌رسد مردم به دیدن تصاویر کشف‌های علمی علاقهٔ بیشتری دارند، به همین علت کشف‌هایی که یک تصویر ارائه می‌دهند مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند.

تامس نیگل (Thomas Nagel)، فیلسوف آمریکایی، در مقالهٔ اثرگذار خود «خفاش بودن چه شکلی است؟» اینطور استدلال می‌کند: «رعد و برق یک کاراکتر عینی دارد که با نمود ظاهری آن قابل استخراج نیست، و یک مریخی بدون بیمایی نیز می‌تواند آن را بررسی کند. به بیان دقیق، کاراکتر عینی آن از چیزی که در نمود ظاهری‌اش دیده می‌شود بیشتر است.» ظاهر رعد و برق و یک مدل ریاضیاتی میدان الکترومغناطیسی یک واقعیت را توصیف می‌کنند.

دانشمندان آموزش دیده‌اند تا واقعیت را از واسطهٔ مدل‌ها ببینند. برای یک اخترشناس، یک گراف با یک خم مئاندری، که اثباتی است برای عبور یک موج گرانشی از درون یک شناساگر، می‌تواند به‌اندازهٔ دیدن فیلمی که ادغام دو سیاهچاله را به تصویر درمی‌آورد، هیجان‌اگیز باشد.

این حقیقت، بحث ما را وارد سطحی جدید می‌کند: نقش اخترشناسان در ارتباط با مردم چیست؟ در نهایت، این نقش عبارت است از نمایش و بیان زیبایی کیهان با قابل‌فهم ساختن آن برای همه. این کار گاهی اوقات نیازمند توضیح ظرافت‌های مطالعات علمی است که اغلب فراتر از تصاویر شگفت‌انگیز هستند.

درست همانطور یک ساعت به علت ظرافت‌های ساعت‌سازی می‌تواند زمان را به‌طور کارآمد اندازه بگیرد، زیبایی کامل یک تصویر فضایی بر ریاضیات پیچیده تکیه دارد. اعدادی که این تصاویر پنهان می‌کنند جذابیت‌های خودشان را دارند.

227227

کد خبر 1721497

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نجوم کهکشان سیاره یک تصویر داده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۹۲۹۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گزارش اوجی از سوددهی خیره‌کننده پالایشگاه آبادان و افزایش تولید مجتمع‌های پتروشیمی

وزیر نفت درباره حجم سوددهی پالایشگاه آبادان و روند توسعه آن، همچنین افزایش تولیدات مجتمع‌های پتروشیمی به رئیس‌جمهوری و هیئت وزیران گزارش داد.

به گزارش شانا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، جواد اوجی بعدازظهر امروز (یکشنبه، ۱۶ اردیبهشت) در نشست هیئت دولت در گزارشی از فعالیت‌های پالایشگاه آبادان، با اشاره به اینکه در سال ۱۳۹۴ وزیر نفت وقت با اعلام زیان‌ده بودن این پالایشگاه گفته بود، دولت حاضر است آن را رایگان واگذار کند، گفت: با اقدام‌هایی که در دولت مردمی با تکیه بر توان سازندگان، متخصصان و پیمانکاران داخلی و به بهره‌برداری رساندن فاز دوم این پالایشگاه انجام شد، پالایشگاه آبادان امروز یکی از سودده‌ترین واحدهای تولیدی است که پارسال ۱۲ همت سودآوری داشته است.

وی با اشاره به رسیدن تولید بنزین در این پالایشگاه از روزانه ۸ میلیون لیتر در ابتدای دولت سیزدهم به ۱۵ میلیون لیتر در روز، تولید گازوئیل از روزانه ۱۵ میلیون لیتر به ۱۹ میلیون لیتر و کسب رتبه نخست صادرات در بورس کالا و انرژی در سال ۱۴۰۲، تصریح کرد: تا ۲ ماه آینده واحد هیدروکراکر این پالایشگاه نیز به بهره‌برداری می‌رسد و مابه‌ازای ارزی تولید گازوئیل یورو ۵ آن ۳ میلیون یورو دیگر افزایش خواهد یافت.

وزیر نفت همچنین با اشاره به افزایش ۲۱۰ هزار بشکه‌ای تولیدات و تأمین خوراک مجتمع‌های پتروشیمی تبریز، شازند، بندرامام، بوعلی و رازی، افزود: در طول فعالیت دولت سیزدهم، تعداد محصولات تولیدی این پالایشگاه از ۲۱ محصول در سال ۱۴۰۰ به ۳۴ محصول رسیده و با اقدام‌های انجام‌شده تنها در سال گذشته، ۱۳۰۰ فرصت شغلی ثابت و غیرثابت در این مجتمع ایجاد شد که امسال نیز ۶۰۰ نفر به نیروهای شاغل در پالایشگاه افزوده می‌شود و حداقل هزار نفر نیز در پیمانکاری‌های توسعه فاز ۳ آن مشغول فعالیت خواهند شد.